Movie Critical

The 100th Love with You (Kimi to 100-kaime no koi)

Year 2017
Running Time
116 minutes
Directed by
Sho Tsukikawa
Writer by Satomi Oshima
Cast: Keiko Horiuchi, Yuki Izumisawa, Erina Mano

เป็นหนังที่ทำรายได้ดีในญี่ปุ่นมาพักใหญ่แล้ว กว่าที่จะเข้ามาฉายในประเทศไทยให้เรา ได้ชมกัน The 100th Love with You เรื่องราวรักโรแมนติกที่ผสมผสานความเป็นแฟนตาซีแถมยังมีหนุ่มๆ สาวๆ หน้าใสๆ ให้ได้ฟินกันผลงานจากมือเขียนบทหนัง บันทึกน้ำตา 1 ลิตร ภาพยนตร์ที่ว่าด้วยเรื่องของการย้อนเวลากลับไปกลับมานั้นอาจจะมีมากพอจนเริ่มจะนึกชื่อกันออกได้ง่ายๆ แล้ว แต่เราก็ยังพบพล็อตเรื่องประมาณนี้ที่ได้รับการสร้างเป็นหนังยาว 2 ชั่วโมงกันออกมาอยู่เรื่อยๆ

หนังเรื่องนี้มีความโดดเด่นทั้งการถ่ายภาพที่มีมุมมองสวยๆ มีทั้งเพลงที่ประกอบอยู่ในหนังที่เพราะโดนใจ ประกอบไปกับการมีนักแสดงนำทั้งชายและหญิง รวมทั้งนักแสดงสมทบที่หล่อและสวย พล็อตที่คุ้นเคย ทว่าทำเสียน้ำตาได้อย่างไม่ปรานี

หลายคนอาจจะคิดว่า ทำไมหนังญี่ปุ่นถึงมักจะมีเนื้อหาเรื่องของการย้อนเวลาบ่อยจัง ก็จริงครับ เรื่องนี้มันคือพล็อตของหนุ่มท่องเวลาที่มีเครื่องมือที่ได้รับการส่งต่อมาอีกทอดหนึ่ง มีความเป็น ‘About Time’ ในระดับหนึ่ง เขาสามารถจะใช้เครื่องมือที่เป็นเพียงแผ่นเสียงหนึ่งแผ่นที่เล่นทุกครั้ง เขาจะสามารถย้อนเวลากลับไปในอดีตได้แต่เขากลับนำมันมาใช้ในเรื่อง “ความรัก”
แต่ดูเหมือนเขาจะใช้มันเพื่อโกงเวลาครั้งแล้วครั้งเล่านับได้ราว 100 ครั้ง แต่ละครั้งก็จะมีเป้าเล็กที่ต่างกันไป แต่เป้าใหญ่นั้นคือการทำให้ตัวเองเก่งขึ้น มีความสามารถมากขึ้น เพื่อจะทำให้ตัวดูเท่ ดูน่าสนใจ ในความคิดของคนที่เขาแอบรักมาโดยตลอดและมันดูจะได้ผลเสียด้วย

เพราะดูอาโออิจะนิยมชมชอบในตัวริคุอยู่ไม่น้อยเลย แต่อุปสรรคในช่วงแรกกลับเป็นกลุ่มเพื่อนของเขามากกว่า เพราะเพื่อนในวงเองก็ชอบอาโออิอยู่ และเพื่อนสนิทของอาโออิเองก็ชอบคนในกลุ่มนี้อยู่เช่นกัน หากแต่ในช่วงต่อมา ดูเหมือนอุปสรรคของพวกเขากลับกลายเป็นโชคชะตาที่มองไม่เห็นทางว่าจะเปลี่ยนแปลงมันได้ อุบัติเหตุที่อาโออิจะได้พบในวันที่ 31 กรกฎาคม เวลา 18:10 น. นั้น
หนังมีท่วงทำนองที่ขึ้นๆ ลงๆ เหมือนอย่างเสียงเพลง เราจะพบว่าหนังมีความน่ารัก หลายช็อตที่ได้ยินเสียงคนดูร้องตามเพราะมันสุดโรแมนติกและแสนหวาน ไปๆ มาๆ ก็ชวนหัวพาเราขำเสียอย่างนั้น พอหนังเดินเรื่องช่วงท้าย ความเศร้ายิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งผ่านไปยิ่งดึงน้ำตาให้เอ่อล้นออกมาได้อย่างชะงัด ไม่อาจทันทานอะไรใดๆ ได้ ยิ่งผสมผสานกับเพลงที่มีความหมายบอกความรู้สึกข้างใน ฉับพลัน น้ำตาก็ไหลเป็นทางออกมาจากสองตา….นี่ยังไม่ชัดอีกเหรอ?


คอหนังญี่ปุ่น คอเพลงญี่ปุ่น น่าจะรู้จักดีกับทีมนักแสดงหลักของหนังเรื่องนี้ แต่สำหรับคนที่ไม่ได้เป็นคอแน่นหนัก อาจจะได้เพียงความรู้จักกับพวกเขา มิวะ คือนักร้องเจป็อปที่มีชื่อเสียง แต่กับการแสดงถือว่ามีน้อยมาก นี่เป็นหนังเรื่องที่สองของเธอเท่านั้น ส่วนเคนทาโร่ หนุ่มสุดหล่อสไตล์อิเคเม็งที่ผลงานมากมาย ในเรื่องนี้เขาจะแสดงความสามารถทางด้านดนตรีด้วย ซึ่งเพลงต่างๆ ในหนังก็เพราะและน่าฟังมากทีเดียว

หนังมีความเป็นหนังเพลงอยู่ประมาณหนึ่ง มีช่วงเวลาที่ตัวละครช่วยกันแต่งเพลง ช่วงเวลาที่พวกเขาซ้อมดนตรี และช่วงเวลาที่พวกเขาเล่นโชว์ ยิ่งเพลงสุดท้าย ยิ่งเพราะมาก แถมมันยังเป็นช่วงเวลาที่เราได้ซึมซับเรื่องราวมาทั้งหมดแล้ว ทำให้เหมาะมากที่จะเป็นเพลงเรียกน้ำตา

ให้แง่มุมของความรัก เวลา และการใช้ชีวิต ด้วยภาพลักษณ์โดยรวมที่เป็นเรื่องความรักวัยรุ่น พล็อตที่มีความเป็นแฟนตาซีท่องเวลา แต่ตัวหนังก็ให้แง่คิดบางอย่างเกี่ยวกับความรักและการใช้ชีวิตไม่น้อยเหมือนกัน ความรักมักเป็นสิ่งที่ยึดเหนี่ยวเราได้ในสองทาง ทางหนึ่ง อาจทำให้เรากลายเป็นคนที่ดีขึ้น ไม่ก็อยากเป็นคนที่ดีขึ้น แต่อีกทางคือ ถ้าคนที่เรารักกำลังจะจากไป ความสูญเสียมันอาจฉุดรั้งให้เราลืมทิ้งทุกสิ่ง และหมกมุ่นอยู่แต่ความสูญเสียเหมือนอย่างเช่นในหนังเรื่องนี้

หนังเล่นตอกย้ำและขยี้อย่างเต็มตัวในประเด็นของความสูญเสียและการฉุดยื้อเพื่อให้คนที่เรารักยังอยู่กับเราให้นานที่สุด แต่หนังก็พร้อมด้วยประเด็นของการใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบัน ทำทุกวินาทีให้มีค่า มีความสุขและเต็มที่กับสิ่งที่อยุ่ตรงหน้า เพราะเมื่อถึงวันที่มันจากไปแล้ว เราก็ไม่เสียใจที่เราไม่มีโอกาสได้ทำอะไรอย่างที่อยากจะทำเสียแล้ว

“เวลา” โดยปกติเป็นสิ่งที่มนุษย์ไม่อาจจะทัดทานได้ มันเดินไปข้างหน้าเสมอ ไม่มีย้อนกลับ คงมีแค่ริคุเท่านั้นที่จะย้อนมันไปแก้ไขอดีตได้ แต่เขาก็รู้ว่ามีบางสิ่งที่เขายังหาทางแก้ไขไม่เจอ คงแต่การเก็บเกี่ยวทุกกิจกรรมทุกความรู้สึกให้เต็มอิ่มที่สุด.. เท่านั้น การโกงเวลาเพื่อความรักเป็นร้อยครั้ง เขาทำให้เธอหันมาสนใจและรักเขาได้ การโกงเวลาเป็นร้อยครั้ง ทำให้อาโออิได้อยู่กับคนที่เธอรักได้นานที่สุด นั่นคงเพียงพอสำหรับเธอยิ่งแล้ว…

Save

Save

Save

Save

Save

Save